همیشه فاصله ای هست داد از این دارم
قبول کن که گذشته ست کار من از اشک
که سال هاست به تنهایی ام یقین دارم
ابرهای تیره ی غم رسواست
شعر و غزل بهانه اند که بگویم
آری ، بی تو این دل تنهاست
از خیال عشق آگاهی نداشت
تو نباشی تا قیامت بی کسم
در تمام زندگی دلواپسم
تحمل اندوه از گدایی همه ی شادی ها آسانتر است
.
.
.
.
کوچه ها ، خونه ها ، تموم عاشقا رفتن از اینجا
یه غربت موند و من تنهای تنها ، یه غربت مونده و من تنها
.
.
.
.
در آن لحظه که به شدت احساس تنهایی میکنی
مطمئن باش که یکی برای دیدنت لحظه شماری میکنه
.
.
.
.
دعا کن دلم بوی باران بگیرد
و این درد جانسوز درمان بگیرد
دعا کن دلم رنگ آیینه گردد
و تنهایی از عشق پایان بگیرد